2.) Air in de Melkweg
En dan optreden numero dos: Air (gezien in de Melkweg, 29 maart 2007).
In 1998 kwam hun 2e -en meest bekende- album ‘Moon Safari’ uit, volgens Wikipedia een combinatie van hypnotiserende pop, ambient soundscapes en jazz. Hypnotiserend is de cd in ieder geval, ik ben er vaak bij in slaap gevallen. Bij een optreden van Air stelde ik me dan ook een soort van zweverige bedoeling voor, met alleen maar stonede mensen die aan het hoofdknikken zijn. Dit bleek echter zeker niet het geval te zijn! Tuurlijk, er werd wel wat gerookt hier en daar, maar het optreden was verre van saai.

Air bleek een vijf-koppige band te zijn, die alles op sublieme wijze live speelt (inclusief monotone basloopjes). De combinatie van de kleine synthesizende Fransoos met vrouwelijke stem en een lange slungelige basspeler werkte geniaal (Nicolas Godin and Jean-Benoît Dunckel). Er werden veel nummers gespeeld van het nieuwe album Pocket Symphony, maar ook golden oldies van eerdergenoemd album ontbraken niet. Dankzij de stemvocoder on stage klonk ‘Kelly watch the stars’ net zo goed als op het album. Over die vrouwenstem: ik ontdekte nu pas dat al die liedjes op Moon Safari gewoon door die gast zijn ingezongen en dus niet door een vrouw zoals ik dacht (behalve dan ‘All I Need’). Het gastoptreden kwam overigens wel van een vrouw. De fluisterzingende Charlotte Gainsbourg -die ook in de film 21 grams speelde lees ik net– vond ik zelf iets minder briljant, maar het was in ieder geval aangenaam om naar te kijken. Om met het begin te eindigen: het voorprogramma verzorgd door Peter von Poehl kon mij -en de rest van de zaal volgens mij- geen moment boeien.

Hier nog een andere recensie, en bekijk hier de -toch wel wazige- videoclip van ‘don’t be light’

De volgende keer op www.mattoquai.nl meer over 1 april in Den Briel!
PS: Mijn RSS-feed doet weer raar en ik weet niet waarom, sorry daarvoor.