Gisteren de hele dag doorgebracht op het internationaal filmfestival in Rotterdam, een boeiende ervaring! We (ik en zus) hadden 3 films op het programma staan en dat was goed te doen. Omdat het nogal veel tekst is zal ik mijn recensies van de films opknippen in drie stukken, hier alvast deel 1!
12.00u – A Hero Never Dies *****
Om 12.00u begonnen we met de Hongkong gangsterfilm “A Hero Never Dies” (Zhen xin ying xiong in het mandarijn), van meester in het genre Johhnie To. Ik kende zijn naam maar zag nooit eerder een film van ‘m. Op het festival was er een heel programma voor hem ingeruimd dus het moest haast wel goed zijn, en dat was het!
In het kort het verhaal (www.filmfestivalrotterdam.nl):
Jack en Martin (Leon Lai en Lau Ching Wan) zijn twee huurmoordenaars die verwikkeld zijn in een bendeoorlog. Ze behoren elk tot een andere bende, maar hun rivaliteit is als die van sportmensen, dat wil zeggen, hij komt dicht bij vriendschap. Toch rekenen ze erop door het wapen van de ander te kunnen sterven. Na een mislukte moordaanslag in Maleisië sluiten hun bazen een verbond en laten de huurmoordenaars aan hun lot over. Maar Jack en Martin zijn geen gewone criminelen. Ze kennen erecodes als waren ze samoerai. Ze zijn verraden en verraad moet worden gewroken.
De film is hilarisch en keihard tegelijkertijd, met name een van de eerste scenes met een ‘wijnbattle’ (moet je gezien hebben ïŠ) was erg grappig. Ik snap nu ook waarom Quentin Tarantino zijn inspiratie voor Kill Bill met name uit Aziatische samoerai-films haalde. De samoerai code zorgt ervoor dat de meest onrealistische gebeurtenissen toch normaal lijken te zijn. Wel weet je vooraf al precies hoe het af gaat lopen (namelijk dat alle bad guys overhoop worden geschoten en dat de held in het verhaal niet zomaar verslagen is), maar dat is helemaal niet erg! Vijf sterren dus 🙂
PS: voor de trouwe lezer, mijn rss-feed doet het weer!
